در مورد رحم
رحم عضوی گلابی شکل توخالی است که در لگن بین مثانه و راست روده قرار دارد. این عضو بزرگترین اندام دستگاه تناسلی زنان است. رحم را زهدان نیز می نامند. جایی است که کودک در دوران بارداری رشد می کند. رحم دارای 3 بخش است:
- دهانه رحم که بخش باریک پایینی است
- ایستموس که قسمت وسیع وسط است
- فوندوس که قسمت بالایی گنبدی شکل است
رحم از 3 لایه تشکیل شده است: آندومتر (لایه داخلی)، میومتر (ضخیم ترین لایه که تقریباً به طور کامل از ماهیچه تشکیل شده است) و سروزا (پوشش خارجی نازک رحم).
در طول سال‌های باروری، تخمدان‌ها معمولاً هر ماه یک تخمک آزاد می‌کنند و آندومتر رشد کرده و برای آمادگی برای بارداری ضخیم می‌شود. اگر فرد باردار نشود، این پوشش آندومتر از طریق واژن می ریزد، فرآیندی که به نام قاعدگی شناخته می شود. این روند تا زمان یائسگی ادامه می یابد، زمانی که تخمدان ها ترشح تخمک و تولید هورمون های زنانه را متوقف می کنند.
در مورد سرطان رحم
سرطان رحم شایع ترین سرطانی است که در دستگاه تناسلی زنان رخ می دهد. سرطان رحم زمانی شروع می شود که سلول های سالم در رحم تغییر می کنند و خارج از کنترل رشد می کنند و توده ای به نام تومور را تشکیل می دهند. تومور می تواند سرطانی یا خوش خیم باشد. تومور سرطانی بدخیم است، به این معنی که می تواند رشد کند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. یک تومور خوش خیم می تواند رشد کند اما به طور کلی به سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابد.
شرایط غیر سرطانی رحم عبارتند از:
- فیبروم: تومورهای خوش خیم در عضله رحم
- پولیپ خوش خیم: رشد غیر طبیعی در پوشش داخلی رحم
- آندومتریوز: وضعیتی که در آن بافت آندومتر، که معمولاً داخل رحم را می پوشاند، در قسمت بیرونی رحم یا سایر اندام ها یافت می شود.
- هیپرپلازی آندومتر: وضعیتی که در آن تعداد سلول ها و ساختارهای غددی در پوشش رحم افزایش می یابد. هیپرپلازی آندومتر می تواند دارای سلول های طبیعی یا غیر معمول و ساختار غده ای ساده یا پیچیده باشد. زمانی که هیپرپلازی آندومتر دارای سلول های غیر معمول و غدد پیچیده باشد، خطر ابتلا به سرطان در پوشش داخلی رحم بیشتر است.
2 نوع عمده سرطان رحم وجود دارد:
- آدنوکارسینوم. این نوع اکثر سرطان های رحم را تشکیل می دهد. از سلول های آندومتر ایجاد می شود. این سرطان معمولاً سرطان آندومتر نامیده می شود. یکی از زیرگروه های رایج آدنوکارسینوم آندومتر، کارسینوم آندومتریوئید نام دارد. درمان این نوع سرطان بسته به درجه تومور، فاصله آن تا رحم و مرحله یا وسعت بیماری متفاوت است (به مراحل و درجات مراجعه کنید ). زیرگروه های کمتر شایع آدنوکارسینوم رحم شامل سروز، سلول شفاف و کارسینوسارکوم است. کارسینوسارکوما مخلوطی از آدنوکارسینوم و سارکوم است (به زیر مراجعه کنید).
- سارکوم. این نوع سرطان رحم در بافت های حمایت کننده غدد رحم یا در میومتر که عضله رحم است ایجاد می شود. سارکوم حدود 2 تا 4 درصد از سرطان های رحم را تشکیل می دهد. زیرگروه های سارکوم اندومتر شامل لیومیوسارکوم، سارکوم استرومای اندومتر و سارکوم تمایز نیافته است.
سرطان محدود به دهانه رحم متفاوت از سرطان رحم درمان می شود. در راهنمای جداگانه ای در این وب سایت درباره سرطان دهانه رحم اطلاعات اراده شده است. . بقیه این بخش سرطان شایع‌تر آندومتر (آدنوکارسینوم) را پوشش می‌دهد.
درباره ژنتیک و سابقه خانوادگی سرطان رحم
خطر بالاتر ابتلا به سرطان رحم می تواند ارثی باشد، به این معنی که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود، یا ممکن است نسلی را رد کند تا در نسل بعدی ظاهر شود. این در حدود 5 درصد موارد سرطان رحم اتفاق می افتد. سندرمی که بیشتر با سرطان ارثی رحم مرتبط است، سندرم لینچ نام دارد. سندرم لینچ همچنین با چندین نوع سرطان دیگر از جمله انواع سرطان روده بزرگ، کلیه، مثانه و تخمدان مرتبط است.
سرطان را می توان از نظر علائم سندرم لینچ غربالگری کرد، که سپس با آزمایش ژنتیک تایید می شود. اگر مشخص شود که فردی به سندرم لینچ مبتلا است، اعضای خانواده نیز ممکن است بخواهند آزمایش شوند. افراد مبتلا به سندرم لینچ باید به پزشک خود اطلاع دهند تا بتوانند غربالگری بیشتری برای سرطان های مرتبط با لینچ، مانند کولونوسکوپی های مکرر، دریافت کنند. سایر اعضای خانواده ممکن است جراحی پیشگیرانه را برای سرطان رحم و تخمدان در نظر بگیرند.