علائم شبه آنفولانزا (که سندرم شبه آنفولانزا نیز نامیده می‌شود) گروهی از عوارض جانبی مرتبط هستند که ممکن است در اثر درمان‌های سرطان، مانند شیمی‌درمانی و ایمونوتراپی ایجاد شوند. اگر علائم شبه آنفولانزا شدید باشند، ممکن است به شما توصیه شود که فوراً به پزشک مراجعه کنید. برخی از افرادی که دوزهای بالاتری از درمان یا بیش از یک درمان را در یک زمان دریافت می‌کنند، ممکن است علائم شبه آنفولانزای شدیدتری داشته باشند.
با پزشک خود صحبت کنید تا بر اساس درمان سرطان خود، بدانید که چه علائم شبه آنفولانزایی را باید انتظار داشته باشید.
- برخی از انواع شیمی‌درمانی می‌توانند علائمی شبیه آنفولانزا را ظرف چند ساعت پس از درمان ایجاد کنند. این علائم عموماً ۲ تا ۳ روز طول می‌کشند.
- برخی از انواع ایمونوتراپی، پاسخ ایمنی طبیعی بدن شما را افزایش می‌دهند که می‌تواند باعث علائم خفیف تا شدید شبه آنفولانزا شود. این علائم اغلب مدت کوتاهی پس از درمان به اوج خود می‌رسند و با گذشت زمان از شدت آنها کاسته می‌شود. درمان‌های ایمونوتراپی مانند درمان با سلول‌های T CAR و برخی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ممکن است باعث سندرم آزادسازی سیتوکین (CRS) شوند، وضعیتی که می‌تواند منجر به علائم شدید شبه آنفولانزا و همچنین بثورات پوستی، ضربان قلب سریع، فشار خون پایین و مشکل در تنفس شود. پزشکان ممکن است موارد شدید CRS را طوفان سیتوکین بنامند.
از تیم مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد علائم شبه آنفولانزا سوال کنید
- بسته به نوع درمان سرطانی که دریافت می‌کنم، چه علائم و نشانه‌هایی ممکن است داشته باشم؟
- در صورت بروز کدام علائم شبه آنفولانزا باید با شما تماس بگیرم؟ کدام یک را می‌توان در خانه مدیریت کرد؟
علائم شبه آنفولانزایی که باید در صورت مشاهده با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرید را یادداشت کنید:
- از دست دادن اشتها
- درد بدن (درد عضلات یا مفاصل)
- لرز
- اسهال
- خستگی (کمبود انرژی)
- تب ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر
- سردرد
- حالت تهوع و/یا استفراغ
راه‌های مدیریت علائم شبه آنفولانزا در طول درمان سرطان
به خاطر داشته باشید که وقتی این علائم در افرادی که تحت ایمونوتراپی قرار می‌گیرند رخ می‌دهد، ممکن است تشخیص، مدیریت و درمان آنها متفاوت از زمانی باشد که در اثر سایر درمان‌های سرطان ایجاد می‌شوند.
وقتی پزشک مراقبت از خود را توصیه می‌کند، می‌توانید برای بهبود حال خود، اقدامات زیر را انجام دهید:
- کاهش اشتها: برای هیدراته ماندن، آب و سایر مایعات توصیه شده توسط تیم مراقبت‌های بهداشتی خود را بنوشید. نوشیدن مایعات به ویژه اگر زیاد غذا نمی‌خورید، بسیار مهم است. خوردن وعده‌های غذایی کوچک و دفعات بیشتر غذا خوردن ممکن است آسان‌تر باشد. غذاهایی را انتخاب کنید که کالری و پروتئین بالایی داشته باشند تا به بدن شما قدرت بدهند.
- لرز: لرز، روش بدن شما برای افزایش دمای بدن است. از تیم مراقبت‌های بهداشتی خود بپرسید که در صورت لرز چه اقداماتی باید انجام دهید. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است به شما توصیه کند که پتوها را روی هم انباشته نکنید، زیرا این کار می‌تواند باعث افزایش بیشتر دمای بدن شما شود. وقتی لرز شدید باشد، پزشکان ممکن است دارو تجویز کنند.
- اسهال: برای جایگزینی مایعات از دست رفته هنگام اسهال، مقدار زیادی آب بنوشید. آب و سایر مایعات به جلوگیری از کم آبی بدن که ممکن است باعث احساس ضعف، سرگیجه و گیجی شود، کمک می‌کنند. پزشک شما ممکن است داروی ضد اسهال بدون نسخه تجویز کند. اگر تحت ایمونوتراپی هستید، ممکن است آزمایش‌های تشخیصی برای رد گاستریت، یک بیماری جدی‌تر، توصیه شود. درباره نحوه مدیریت اسهال بیشتر بدانید .
- خستگی: بین دوره‌های استراحت و فعالیت تعادل برقرار کنید. زمانی از روز را انتخاب کنید که بیشترین انرژی را برای انجام فعالیت یا ورزش دارید. ورزش منظم می‌تواند به شما کمک کند تا در طول درمان، قدرت و استقامت خود را حفظ کنید.
- تب: بدن شما هنگام تب مایعات از دست می‌دهد، بنابراین نوشیدن آب برای جلوگیری از کم‌آبی بدن مهم است. ممکن است بخواهید استراحت کنید و یک کیسه یخ روی پیشانی خود قرار دهید. گاهی اوقات مصرف دارو برای پایین آوردن تب می‌تواند یک مشکل جدی‌تر را پنهان کند. به همین دلیل، ممکن است به شما توصیه شود قبل از مصرف دارو برای پایین آوردن تب با پزشک خود تماس بگیرید.
- سردرد و/یا بدن درد: برای تسکین از کیسه یخ استفاده کنید یا یک پارچه سرد روی پیشانی خود قرار دهید. در صورت توصیه پزشک، از مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا آسپرین استفاده کنید.
- حالت تهوع و استفراغ: در صورت توصیه، سعی کنید در طول روز جرعه‌های کوچک آب، آبمیوه، آبجو زنجبیلی، چای و/یا نوشیدنی‌های ورزشی بنوشید.
اگر این علائم ادامه پیدا کنند یا شدید شوند، پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی را برای شناسایی علت این مشکلات و تعیین بهترین روش درمان آنها توصیه کند.
صحبت با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود در مورد علائم شبه آنفولانزا
با تهیه فهرستی از سوالاتی که باید بپرسید، برای ویزیت خود آماده شوید. اضافه کردن این سوالات را به فهرست خود در نظر بگیرید:
- چه علائم شبه آنفولانزایی برای نوع درمانی که دریافت می‌کنم رایج است؟
- در صورت بروز چه مشکلاتی باید با شما تماس بگیرم؟ آیا علائمی وجود دارد که نیاز به مراقبت فوری پزشکی داشته باشد؟
- این علائم چه زمانی ممکن است شروع شوند؟ چه مدت ممکن است ادامه داشته باشند؟
- آیا باید علائم را پیگیری کنم؟
- روزانه چقدر باید مایعات بنوشم؟ چه نوع مایعاتی برای نوشیدن من بهتر است؟
- آیا داروهایی وجود دارد که باید برای بهبود حالم مصرف کنم؟ آیا داروهایی وجود دارد که باید از مصرف آنها خودداری کنم یا قبل از مصرف با شما تماس بگیرم؟
- هر چند وقت یکبار باید دمای بدنم را بررسی کنم؟
تهیه و تنظیم: سید طه نوربخش
نظارت و تأیید: فائزه محمدهاشم-متخصص ژنتیک
