سرطان کلیه – سرطان

در مورد کلیه ها

هر فرد 2 کلیه دارد که در بالای کمر در دو طرف ستون فقرات قرار دارند. این اندام های لوبیایی شکل قهوه ای مایل به قرمز هر کدام به اندازه یک مشت کوچک هستند. آنها به پشت بدن نزدیکتر از جلو قرار دارند.

کلیه ها خون را برای حذف ناخالصی ها، مواد معدنی و املاح اضافی و آب اضافی فیلتر می کنند. کلیه ها هر روز حدود 200 لیتر خون را فیلتر می کنند تا 2 لیتر ادرار تولید کنند. کلیه ها همچنین هورمون هایی تولید می کنند که به کنترل فشار خون، تولید گلبول های قرمز و سایر عملکردهای بدن کمک می کند.

اکثر مردم 2 کلیه دارند. هر کلیه به طور مستقل کار می کند. این بدان معناست که بدن می تواند با کمتر از 1 کلیه کامل کار کند. با دیالیز، یک فرآیند فیلتر مکانیزه، می توان بدون کلیه های کارآمد زندگی کرد. دیالیز را می توان از طریق خون به نام همودیالیز یا با استفاده از حفره شکمی بیمار به نام دیالیز صفاقی انجام داد.

در مورد سرطان کلیه

سرطان کلیه زمانی شروع می شود که سلول های سالم در 1 یا هر دو کلیه تغییر می کنند و خارج از کنترل رشد می کنند و توده ای به نام تومور قشر کلیه را تشکیل می دهند. تومور می تواند بدخیم، ناتوان یا خوش خیم باشد. تومور بدخیم سرطانی است، به این معنی که می تواند رشد کند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. تومور ناتوان نیز سرطانی است، اما این نوع تومور به ندرت به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. تومور خوش خیم به این معنی است که تومور می تواند رشد کند اما گسترش نمی یابد.

انواع سرطان کلیه

انواع مختلفی از سرطان کلیه وجود دارد:

کارسینوم سلول کلیه. کارسینوم سلول کلیه شایع ترین نوع سرطان کلیه بزرگسالان است که حدود 85 درصد از تشخیص ها را تشکیل می دهد. این نوع سرطان در لوله های پروگزیمال کلیه که سیستم فیلتراسیون کلیه را تشکیل می دهند، ایجاد می شود. هزاران مورد از این واحدهای تصفیه کوچک در هر کلیه وجود دارد. گزینه های درمانی برای کارسینوم سلول کلیه بعداً در این سایت مورد بحث قرار می گیرد.
کارسینوم اروتلیال به این کارسینوم سلول انتقالی نیز می گویند. 5 تا 10 درصد از سرطان های کلیه تشخیص داده شده در بزرگسالان را تشکیل می دهد. کارسینوم اروتلیال در ناحیه ای از کلیه که ادرار قبل از حرکت به مثانه جمع می شود، به نام لگنچه کلیه شروع می شود. این نوع سرطان کلیه مانند سرطان مثانه درمان می شود زیرا هر دو نوع سرطان در سلول های مشابهی شروع می شوند که لگن و مثانه کلیه را پوشانده اند.
سارکوم. سارکوم کلیه نادر است. این نوع سرطان در بافت نرم کلیه ایجاد می شود. لایه نازکی از بافت همبند اطراف کلیه که کپسول نامیده می شود. یا چربی اطراف سارکوم کلیه معمولاً با جراحی درمان می شود. با این حال، سارکوم معمولاً در ناحیه کلیه بازمی گردد یا به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. ممکن است پس از اولین جراحی جراحی یا شیمی درمانی بیشتری توصیه شود.
تومور ویلمز تومور ویلمز در کودکان شایع است و درمان آن با سرطان کلیه در بزرگسالان متفاوت است. تومورهای ویلمز حدود 1 درصد از سرطان های کلیه را تشکیل می دهند. احتمال درمان موفقیت آمیز این نوع تومور با پرتودرمانی و شیمی درمانی نسبت به سایر انواع سرطان کلیه در صورت ترکیب با جراحی بیشتر است. این منجر به رویکرد متفاوتی برای درمان شده است.
لنفوم. لنفوم می تواند هر دو کلیه را بزرگ کند و با بزرگ شدن غدد لنفاوی به نام لنفادنوپاتی در سایر قسمت های بدن از جمله گردن، قفسه سینه و حفره شکمی همراه است. در موارد نادر، لنفوم کلیه می تواند به عنوان یک توده تومور تنها در کلیه ظاهر شود و ممکن است شامل بزرگ شدن غدد لنفاوی منطقه باشد. اگر احتمال وجود لنفوم وجود داشته باشد، پزشک ممکن است بیوپسی را انجام دهد (به تشخیص مراجعه کنید ) و شیمی درمانی را به جای جراحی توصیه کند.

انواع سلول های سرطانی کلیه

دانستن اینکه کدام نوع سلول تومور کلیه را تشکیل می دهد به پزشکان در برنامه ریزی درمان کمک می کند. آسیب شناسان بیش از 30 نوع مختلف از سلول های سرطانی کلیه را شناسایی کرده اند. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر تست های آزمایشگاهی و ارزیابی سلول ها، بافت ها و اندام ها برای تشخیص بیماری تخصص دارد. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) (به تشخیص مراجعه کنید ) همیشه نمی تواند تفاوت بین تومورهای خوش خیم، ضعیف یا بدخیم قشر کلیه را قبل از جراحی نشان دهد.

شایع ترین انواع سلول های سرطانی کلیه در زیر ذکر شده است. به طور کلی، درجه یک تومور به درجه تمایز سلول ها اشاره دارد، نه سرعت رشد آنها. تمایز نشان می دهد که سلول های سرطانی چقدر شبیه سلول های سالم هستند. هر چه درجه بالاتر باشد، احتمال گسترش یا متاستاز سلول ها در طول زمان بیشتر می شود.

کلیر سل (سلول های شفاف). حدود 70 درصد سرطان های کلیه از سلول های شفاف تشکیل شده اند. سلول های شفاف از رشد آهسته (درجه 1) تا رشد سریع (درجه 4) متغیر است. ایمونوتراپی و درمان هدفمند (به انواع درمان مراجعه کنید ) به ویژه در درمان سرطان سلول شفاف کلیه موثر هستند.
پاپیلاری. سرطان کلیه پاپیلاری در 10 تا 15 درصد بیماران دیده می شود. این به 2 زیر گروه مختلف تقسیم می شود که نوع 1 و نوع 2 نامیده می شوند. سرطان کلیه پاپیلاری موضعی اغلب با جراحی درمان می شود. اگر سرطان کلیه پاپیلاری گسترش یابد یا متاستاز دهد، اغلب با عوامل مسدود کننده عروق خونی درمان می شود. استفاده از ایمونوتراپی برای درمان سرطان های متاستاتیک پاپیلاری هنوز در حال تحقیق است. بسیاری از پزشکان درمان از طریق کارآزمایی بالینی را برای سرطان های متاستاتیک پاپیلاری توصیه می کنند.
Sarcomatoid features (ویژگی های سارکوماتوئید) هر یک از زیرشاخه‌های تومور سرطان کلیه (سلول شفاف، کروموفوب و پاپیلاری، در میان دیگران) می‌توانند ویژگی‌های بسیار نامنظم را در زیر میکروسکوپ نشان دهند. اینها اغلب توسط آسیب شناسان به عنوان “سارکوماتوئید” توصیف می شوند. این یک زیرگروه تومور متمایز نیست، اما وقتی این ویژگی‌ها دیده می‌شوند، پزشکان متوجه می‌شوند که این یک شکل بسیار تهاجمی از سرطان کلیه است. تحقیقات علمی امیدوارکننده ای برای گزینه های درمان ایمونوتراپی برای افراد مبتلا به تومور با ویژگی های سارکوماتوئید وجود دارد. اخیراً، این ترکیبات شامل ترکیبی از ipilimumab (Yervoy) و nivolumab (Opdivo) و همچنین ترکیبی از atezolizumab (Tecentriq) و bevacizumab (Avastin) می‌شود.
مدولاری. این یک سرطان نادر و بسیار تهاجمی است اما همچنان به عنوان یک تومور قشر کلیوی در نظر گرفته می شود. این بیماری در افراد سیاه پوست شایع تر است و به شدت با بیماری سلول داسی شکل یا سلول داسی شکل مرتبط است. صفت سلول داسی به این معنی است که یک فرد ژن سلول داسی شکل را از والدین خود به ارث برده است. ترکیب شیمی درمانی با مهارکننده های عروق خونی در حال حاضر بر اساس برخی داده های علمی، گزینه های درمانی توصیه شده است و آزمایشات بالینی برای تعریف بهتر تصمیمات درمانی ادامه دارد.
مجرای جمع کننده: کارسینوم مجرای جمع کننده بیشتر در افراد بین 20 تا 30 سال رخ می دهد. از مجاری جمع کننده کلیه شروع می شود. بنابراین، جمع آوری کارسینوم مجرای ارتباط نزدیکی با کارسینوم سلول انتقالی دارد (به «کارسینوم اروتلیال» در بالا مراجعه کنید). این سرطان برای درمان موفقیت آمیز طولانی مدت دشوار است، حتی با ترکیبی از شیمی درمانی سیستمیک و جراحی.
کروموفوب. کروموفوب یکی دیگر از سرطان‌های غیرمعمول است که ممکن است تومورهای تنبلی را ایجاد کند که بعید به نظر می‌رسد منتشر شوند، اما در صورت گسترش، تهاجمی هستند. آزمایشات بالینی برای یافتن بهترین راه ها برای درمان این نوع سرطان ادامه دارد.
انکوسیتوم. این یک نوع سرطان کلیه با رشد آهسته است که به ندرت گسترش می یابد. درمان انتخابی، جراحی برای تومورهای بزرگ و حجیم است.
آنژیومیولیپوم. آنژیومیولیپوما یک تومور خوش خیم است که در سی تی اسکن و در زیر میکروسکوپ ظاهری منحصر به فرد دارد. معمولاً احتمال رشد و گسترش آن کمتر است. معمولاً با جراحی یا در صورت کوچک بودن با نظارت فعال درمان می شود (به انواع درمان مراجعه کنید ). خونریزی قابل توجه یک رویداد نادر است اما در زنان باردار و قبل از یائسگی احتمال بیشتری دارد. شکل تهاجمی آنژیومیولیپوم، به نام اپیتلیوئید، در موارد نادری می تواند به سیاهرگ کلیوی و ورید اجوف تحتانی حمله کرده و به غدد لنفاوی یا اندام های مجاور مانند کبد گسترش یابد.