التهاب یک پاسخ فیزیولوژیکی طبیعی است که باعث بهبودی بافت آسیب دیده میشود. فرآیند التهابی زمانی شروع میشود که مواد شیمیایی توسط بافت آسیب دیده آزاد میشوند. در پاسخ، گلبولهای سفید خون موادی تولید میکنند که باعث تقسیم و رشد سلولها میشوند تا بافت را بازسازی کنند و به ترمیم آسیب کمک کنند. پس از بهبود زخم، فرآیند التهابی پایان مییابد.
در التهاب مزمن، فرآیند التهابی ممکن است حتی بدون وجود آسیب شروع شود و در زمان مناسب پایان نیابد. دلیل ادامه التهاب همیشه مشخص نیست. التهاب مزمن ممکن است ناشی از عفونتهایی باشد که از بین نمیروند، واکنشهای ایمنی غیرطبیعی به بافتهای طبیعی یا شرایطی مانند چاقی. با گذشت زمان، التهاب مزمن میتواند باعث آسیب DNA و منجر به سرطان شود. به عنوان مثال، افراد مبتلا به بیماریهای التهابی مزمن روده، مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش میدهند.
بسیاری از مطالعات بررسی کردهاند که آیا داروهای ضدالتهابی مانند آسپرین یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، خطر ابتلا به سرطان را کاهش میدهند یا خیر. با این حال، هنوز پاسخ روشنی در دسترس نیست. برای اطلاعات بیشتر، به «آسپرین برای کاهش خطر سرطان» مراجعه کنید.
